اثر شرایط تکیه گاهی در ارتعاش اعضاء محوری( تیرهای کش) و تحلیل حساسیت پارامترهای موثر در ارتعاش

کاربرد المان های مهاری )کش ها( در ساختمان های تاریخی از گذشته رایج بوده است و برای تأمین پایداری قوس ها، حد فاصل پای قوس اجرا می شود. بازبینی المان کش از نظر نیروی موجود برای بررسی نیاز به تعویض آن با یک المان جدید در فرایند کنترل سلامت سازه، امری ضروری است. در این پژوهش ضمن بررسی ویژگی دینامیکی کش ها، تأثیر شرایط تکیه گاهی، طول تیر کش، سختی محوری و خمشی و نیروی محوری در بسامد ارتعاشی آن ارزیابی و گراف های کاربردی برای برآورد نیروی محوری موجود تیر متناظر با شرایط تکیه گاهی مختلف تهیه شده است. از طرفی برای شرایط تکیه گاهی نامعلوم، نیروی محوری و سختی خمشی حاصل از روش تحلیلی با مقادیر آزمایشگاهی مندرج در برخی تحقیقاتمرجع{۱} مقایسه شده است. نتایج به دست آمده، نشان دهنده ی تأثیر پارامترهای مذکور در بسامد اصلی تیر است. از طرفی نیروی محوری فشاری و کششی حاصل از روش تحلیلی با نتایج آزمایشگاهی پژوهش های مشابهمرجع{۱}تطابق خوبی را نشان داده است. همچنین با افزایش نیروی محوری فشاری، سختی خمشی دو انتهای تیر از شرایط گیرداری کامل فاصله می گیرد. به علاوه رابطه ی پیشنهادی نیومارک می تواند تقریب قابل قبولی از نیروی محوری موجود در تیر کش را ارائه کند.